The Art to Live
de kunst om te leven –
de Kunst van het Leven
Wij verzamelen hier alles wat iemand nodig kan hebben om zijn of haar leven, naar eigen wensen, in te richten.
Dat begint met herkennen en verwerken van trauma’s, geven van informatie over persoonlijke ontwikkeling, onze ideeën over hoe je jouw leven in kunt richten en hoe je gezond kunt leven. De website is ontstaan uit mijn behoefte mijn verhaal te vertellen. Hoe ik ben veranderd van een jongetje dat zelfmoord wilde plegen, tot iemand die blij en dankbaar is voor het leven en dankbaar is voor iedereen die heeft bijgedragen aan mijn ontwikkeling.
Vergeven:
In “Mijn verhaal” – “Genezing” schrijf ik dat genezing begint met vergeving. Vergeven is uitermate belangrijk, omdat je zonder vergeving altijd in een slachtofferrol blijft zitten. Genezing is dan mijns inziens niet mogelijk, waardoor je situatie niet verbeterd.
Ik kon mijn ouders vergeven, doordat ik hun achtergrond kende. Mijn vader is ook mishandeld en mijn moeder was opgevoed om haar man in alles te ondersteunen. Vergeven is een keuze die je bij jezelf maakt. Je hebt daar niemand bij nodig, noch de dader, noch de bijstanders. Je doet het voor jezelf, bij jezelf en je vergeeft ook jouw Zelf. Je kiest ervoor om niet in het verleden te blijven leven, maar de situatie te verwerken en naar de toekomst te kijken. Vaak is het een kwestie van wijzigen van een perspectief, oftewel hoe je naar een situatie kijkt.
Voor degene die geen idee heeft hoe je dit aan moet pakken wil ik graag het volgende concept uitleggen:
Iedereen leeft vanuit zijn eigen belevingswereld.
Dat houdt in dat iedereen naar gebeurtenissen kijkt vanuit zijn eigen ervaringen, opvoeding en overtuigingen.
Dus wat door de één wordt ervaren als een positief iets, kan door een ander als negatiefs worden ervaren. Wat voor de één de waarheid is, is voor de ander een vraagteken, of misschien wel een leugen.
Om het belang van dit concept duidelijk te maken beschrijf ik een zeer ernstige gebeurtenis vanuit 2 gezichtspunten, c.q. belevingswerelden. Hierbij is het belangrijk, dat je voelt wat de consequentie van het ingenomen gezichtspunt betekend. Daarbij is het belangrijk dat je bij gezichtspunt 2 jouw emoties geen rol mag laten spelen. Bekijk dat vanuit het gezichtspunt – belevingswereld van de dader.
De gebeurtenis: Jongen vermoord meisje.
- Gezichtspunt 1 (vanuit de slachtofferrol):
Hoe kan hij dat doen, waarom, waarom doet hij ons dat aan? Ik ben verschrikkelijk kwaad omdat hij dat heeft gedaan. - Gezichtspunt 2 (vanuit de rol van de buitenstaander):
Binnen de belevingswereld van de jongen was de enige manier, waarop hij de ontstane situatie kon oplossen, het vermoorden van het meisje.
Mijn uitleg:
Gezichtspunt 1 versterkt de slachtofferrol, vragen blijven “rondzingen”, emoties blijven opspelen, de situatie blijft een open wond. Zolang deze situatie zo blijft bestaan is er mijns inziens geen mogelijkheid tot vergeving en geen kans op genezing.
Gezichtspunt 2 kent geen slachtofferrol. Er blijven geen terugkerende vragen, gevoelens en gevolgen kunnen daardoor makkelijker worden verwerkt en een plek krijgen. Het schept de mogelijkheid tot vergeving en daarmee ook de kans op genezing. Onverlet de schuld en schuldigheid die er ligt. Het vermindert niet de ernst van de situatie noch de verantwoordelijkheid van de betrokkenen. Zoals je ziet is het niet nodig de betrokkene bij de vergeving te betrekken. Het is louter het innemen van een ander gezichtspunt. Uit mijn eigen ervaring, in een veel minder ernstige situatie, weet ik dat het zo “simpel” werkt. Op het moment dat je jouw emoties los kunt laten en van gezichtspunt kunt veranderen valt er een last van je af. Maar het echte werk begint dan pas. Je moet iedereen vergeven, de dader(s), de omstanders, maar ook jouw Zelf. Ik deed dat door tijdens het uit- en aankleden bij ieder kledingstuk iemand te vergeven.
Genezing begint pas wanneer alle emoties, die gepaard gaan met de gebeurtenis, worden verwerkt. Ik heb ervaren dat je dat niet alleen kunt. Een goede psycholoog kan je waarschijnlijk helpen, maar ik heb daar mijn twijfels bij, vind maar eens een goede. Door “toeval” kwam ik in aanraking met Avatar EPC. Een Amerikaanse organisatie die een training systeem heeft ontwikkeld, waarmee je jezelf vrij kunt maken van alle hinderende emoties, invloeden, overtuigingen en alles wat je tegenstaat, jezelf tekort doet, of tegenwerkt in je leven.
Is dit proces eenvoudig? Nee, maar wel een geweldige uitdaging, waardoor je, na het doorlopen van een aantal trainingen, volop van het leven kunt genieten. Dankbaar bent voor de ervaringen die je hebt opgedaan en die je hebben gesterkt in plaats van verzwakt. Je leert jezelf kennen, jouw drijfveren en waarom je zó in het leven staat. En je kunt situaties die zich voordoen onmiddellijk op de voor jou juiste manier verwerken.
Er zijn op het Internet meer websites met informatie en trainingen te vinden die je hierbij kunnen helpen.
Op deze website is ook goede informatie beschikbaar:
https://sochicken.nl/leren-vergeven-oefening
Ik kwam op facebook een uitspraak van Nelson Mandela tegen die ook hier van toepassing is:
Toen ik naar buiten liep, mijn vrijheid tegemoet, wist ik dat als ik niet al mijn angst, haat en bitterheid zou achterlaten, dat ik nog altijd gevangen zou zijn.
Loop je vrijheid tegemoet. Wij hebben die keuze. Niemand dwingt ons gevangen te zitten in ons trauma!
Toevoeging: Er valt niets te vergeven!
Wanneer je de tekst hebt gelezen op de pagina Mijn Visie, kolom Inzichten weet je dat ik uitga van het standpunt dat alles in de natuur wil groeien, zo ook de energievorm van onze ziel – geest. In zijn vrije vorm is deze energievorm onderdeel van een Universum omvattende energievorm, het “Grote Geheel”. Wanneer je deel uitmaakt van dat “Grote Geheel” maak je afspraken met andere delen, je te helpen bij de uitvoering van opdrachten om te kunnen groeien. Verwerk je het gevolg van een opdracht, groei je. Kies je ervoor er niets mee te doen, komt die opdracht (misschien in een andere vorm en – of een ander leven) terug, tot je er wel wat mee doet. Vanuit dat standpunt is vergeving in de vorm die wij kennen niet aan de orde. Dan bestaat vergeving uit het verwerken van wat er met je is gebeurd, het een plek te geven en dankbaar te zijn voor de hulp.
Dit is geen uitnodiging voor kwaadwillende mensen jou te helpen met “opdrachten” die niet op jouw pad liggen. Hoewel jij die mensen misschien wel kunt helpen geen kwaad te doen?
p.s.
Bovenstaande inzicht kreeg ik toen ik iemand over deze pagina vertelde. Toen ik mij realiseerde: Er is niets te vergeven. Hoewel ik wel zie dat dat in eerste instantie wel nodig is, anders kom je niet verder in je ontwikkeling en dat is een leuke: Je moet vergeven, ook jouzelf en iedereen die eromheen staat, om tot het inzicht te kunnen komen dat er niets te vergeven valt. Het is goed zoals het is. Jij bent gegroeid.